ამასობაში 28

შარშან სამსახურში შევხვდი 14 აპრილს, სიმბოლურად ხაჭაპურ–ლობიანი მივიტანე სმენაში და ეგ იყო.

იმის წინ ეს დღე საფრანგეთში ყოფნას დაემთხვა და ჩემი ოთახი იმ საღამოს ალკოჰოლიზაციის ბუდედ იქცა.

იმის წინ, სამი წელი მგონი ზედიზედ, ფეხბურთის სათამაშოდ “ვეპატიჟებოდი” მეგობრებს. თამაშის შემდეგ იქვე ტრიბუნაზე ლუდს შევექცეოდით და დღეც მასე ილეოდა.

ერთხელ ჯარის სმენაშიც ავღნიშნე მგონი ფიქრიას დამცხვარ ხაჭაპურებზე,

იმის იქით აღარ მახსოვს,

კიდევ იმის იქით კი ბავშვობა და ამ თარიღის დიდი ზარზეიმით აღნიშვნა იყო.

ხოლო დღეს მარტო დავრჩები სახლში – ოჯახის წევრები სააღდგომოდ აქეთ–იქით დაიფანტა – ზოგი ქართლს, ზოგი რაჭას წავიდა.

მშვიდად გავატარებ საათებს საღამომდე, მერე სმენაში წავალ, ჩემ წილ დროს წავიმუშავებ და ასე გასრულდება ჩემთვის რიგით 28–ე 14 აპრილი.